Αναγνώστες


Κυκλοφορία: Era Of Fear / 7'' (2013)

Πάντα θεωρούσα τη "γκρέκα" punk σκηνή της δεκαετίας του 80' υπερεκτιμημένη. Ναι θα τη πω την αμαρτία μου και εσείς θα με φτύσετε όσο θέλετε. Αναγνωρίζω την αξία του αλλά δεν αντέχω άλλη Λέρο, πως να το κάνουμε τώρα... Αντιθέτως το κομμάτι του New Wave, Post Punk, Dark Wave της ίδιας αμαρτωλής και κιτς δεκαετίας το θεωρώ από τα κορυφαία παγκοσμίως εκείνη τη περίοδο. Μου έρχονται δεκάδες μπάντες να μου τσιγκλήσουν το DNA και να μου αποσπάσουν από τα βαριά μαυρομεταλικά ακούσματα των τελευταίων χρόνων για να μου θυμίσουν πως με αυτά γαλουχήθηκα μουσικά και αισθητικά και όχι με μονοχορδίες σε κολασμένους ρυθμούς.

Έτσι λοιπόν έρχεται τούτη εδώ η μπάντα να με αναστατώσει και να με κάνει να σκάψω τη δισκοθήκη μου για τα στολιδια που μας άφησε μια ξεχασμένη σκηνή κάπου, κάποτε. Reporters, South Of No North, Villa 21, Metro Decay με λίγο γαρνίρισμα Γαλλικού Cold Wave και μία πρέζα από την μαυρίλα και την παράνοια των τεράστιων  Χmal deutschland και τα άγια χώματα της Creep Records επιτέλους ξυπνάνε μετά από μακροχρόνιο ύπνο.

Δύο κομμάτια μονάχα. Δύο, το λιγότερο, συγκλονιστικά κομμάτια που με ανάγκασαν όχι απλά να σηκώνομαι από τη καρέκλα για να αλλάζω συνέχεια πλευρά, αλλά να γονατίσω μπροστά από το πικ απ με χαμηλό φωτισμό και να πάρω μέρος στην πιο ποιοτική και μαύρη ελεύθερη πτώση της εποχής μας. Επιτέλους σωστή χρήση πλήκτρων και όχι απλά χρήση μέχρι τον κορεσμό και κιθάρα σε ρόλο συμπρωταγωνιστή και όχι σε ρόλο συνοδευτικού κομπάρσου. Όσο για την φωνή και το Rythm Section των Era Of Fear μόνο η φράση "σπουδαγμένο και λιωμένο dark wave" μου έρχεται στο μυαλό.

Η χαρακτηρισμός των E.O.F. ενός καλού φίλου σαν μία από τις καλύτερες μπάντες που έχει δει τα τελευταία χρόνια σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους θα μου επιβεβαιώσει αυτό που ήδη ήξερα ή μάλλον θα μου θυμίσει το κείμενο που είχα δει κάποτε σε μία αφίσα και πήγαινε κάπως έτσι: "Κρατήστε δικές σας, περήφανες, γυαλιστερές μελωδίες εμείς θα παίζουμε στα χαλάσματα.". Τα λέμε εκεί σε λίγες μέρες.



"Flying
And I know I'm not coming down
You're trying
But you know you must soon go down
All my colors turn to clouds
All my colors turn to clouds"
  All my colours (Echo & The Bunnymen)